Veranderingen in de GGZ vanaf 2014 en Psychologenpraktijk Rooseboom
De financiering en inhoud van de GGZ is erg veranderd sinds 2014. Vanaf januari 2014 heet eerstelijns psychologische zorg voortaan de Generalistische Basis GGZ. De overheid heeft, in overleg met de zorgverzekeraars, kort gezegd het volgende bepaald:
Verzekerde zorg
Wanneer je klacht (volgens de definitie van een internationaal classificatiesysteem, de DSM) geclassificeerd kan worden als een psychische stoornis (bijvoorbeeld depressie, angststoornis) wordt behandeling daarvan deels vergoed door de zorgverzekeraar. De stoornis dient voor te komen op de lijst van stoornissen die de zorgverzekeraar heeft opgesteld. Er geldt daarbij een eigen risico van minimaal € 385,00. Een onderbouwde verwijsbrief van de huisarts (inclusief een vermoeden van een DSM-stoornis) is noodzakelijk. Deze verzekerde zorg kan bij een gecontracteerde GZ-psycholoog tegen vergoeding worden verleend onder strikte voorwaarden van overheid en zorgverzekeraars: tarieven en duur (aantal minuten behandelingstijd) afhankelijk van het zorgzwaartepakket, beperkte behandelmethoden die vergoed worden en er dient informatie over jou aangeleverd te worden aan zorgverzekeraars en aan een landelijke database (DIS).
Voorts zijn bijv. aanpassingsstoornissen (bijv. rouwverwerking), werk- en relatieproblematiek, en een aantal andere problemen/stoornissen uitgesloten van verzekerde GGZ-zorg. Dit valt onder onverzekerde zorg.
Onverzekerde zorg(OVP)
Wanneer je psychische klachten hebt die niet voldoen aan de criteria van een psychische stoornis (volgens de definitie van een internationaal classificatiesysteem, de DSM), zijn de kosten voor psychologische behandeling voor je eigen rekening en vindt er geen vergoeding plaats. Denk hierbij o.m. aan rouw (verwerking), burn-out, spanningsklachten, wat lichte depressieve- of angstklachten, identiteitsproblemen, werkproblemen en relatieproblemen. Je hebt geen verwijzing nodig van je huisarts. In dit geval hoeft er geen diagnostische informatie geleverd te worden aan overheid en zorgverzekeraar.
Achtergrond van mijn persoonlijke keuze voor onverzekerde zorg vanaf 2014
Ik ben van mening dat de wijzigingen van het zorgbeleid in het zorgstelsel van de GGZ vanaf 2014 tot onnodige medicalisering en stigmatisering leiden en de gezondheid van een mens schaden. Het plakken van labels op personen kan ook nadelig zijn voor bijvoorbeeld het aanvragen van een arbeidsongeschiktheidsverzekering of andersoortige risicoverzekeringen. Ik hecht aan keuzevrijheid, privacy en flexibiliteit. Ik heb daarom moeten beslissen dat ik voorlopig geen verzekerde zorg kan leveren. De reden is dat het leveren van verzekerde zorg bedolven is geraakt onder wetten en regels die de kwaliteit van de verzekerde zorg ernstig in het nauw brengen. Daarom heb ik momenteel geen ruimte voor het verlenen van verzekerde psychologische zorg in de BasisGGZ. Je kunt wel terecht als zelfbetaler. Dit is belastingaftrekbaar met een hele lage drempel. Je kunt op mijn praktijk terecht voor gangbare vormen van evidence based therapie voor klachten en symptomen die met psychotherapie behandeld kunnen worden. Je moet de hulp zelf betalen, maar in alle gevallen kunt je de facturen als zorgkosten aftrekken van de belasting. Een heel enkele keer vergoedt een verzekering OV (onverzekerde zorg) de OV- facturen. OV staat voor onverzekerde zorg.